Despois de pasaren polas aulas de tres e cinco anos xa son
uns contacontos
experimentados.
“Divertinme moito léndolles o meu conto. Quero ir outra
vez” (Noe)
“Sentín alegría, felicidade, impaciencia e nervios.” (Ali)
“Esforceime moito para que me escoitasen, paseino ben”.
(Antón)
“Alucinaron cos contos. Portáronse ben.” (Ángela)
“Parecéronlles uns contos xeniais”. (Tomé)
“Foi unha experiencia inolvidable”. (Xabela)
“Aplaudíronnos moito porque lles pareceron uns contos
perfectos”. (Hugo)
