Quero aproveitar a oportunidade que da este medio para agradecer a Carlos,
o pai de Antón, a ilusión e o cariño que puxo no “Proxecto do conto de Xabela”.
Tiña moi claro como ía ser e ata lle puxera data de remate, sen pensar que nese
intre xa non estaría entre nós.
GRACIÑAS!!!
